Polska hubem serwisowym dla Korei?

Początek dyskusji moderowanej przez red. Jakuba Palowskiego, dotyczył celów strategicznych we współpracy polsko-koreańskiej. Jako pierwszy głos zabrał Paweł Bejda, wiceminister Obrony Narodowej, który opisał stan zaawansowania rozmów pomiędzy Warszawą a Seulem.

„Doceniliśmy wolę Korei do współpracy w przekazywaniu najnowocześniejszych technologii do zaimplementowania w Polsce. (…) Nie każde państwo chce dzielić się technologiami. Korea chce. To powoduje, że nasz poziom współpracy wchodzi na wyższy poziom” – powiedział minister Bejda, zwracając uwagę na jeszcze jeden plus polsko-koreańskiej współpracy.

„Polska będzie hubem serwisowym dla koreańskiego sprzętu używanego przez państwa europejskie. Mowa m.in. o armatohaubicach K9. Polski przemysł będzie na tym zarabiał” – podkreślił minister, który w swojej wypowiedzi odniósł się również do konkretnego sprzętu.

„Podpisaliśmy warunkową umowę wykonawczą na wyrzutnie Chunmo. Z 72 sztuk, 60 wyprodukowanych będzie w Polsce” – mówił, dotykając też kwestii „polonizacji” czołgów K2.

„Zbyt długo trwały negocjacje jeśli chodzi o umiejscowienie produkcji tego czołgu. Trwały 1,5 roku i skończyły się niczym. Mam nadzieję, że prezes Trofiniak doprowadzi do tego, że to zostanie zaimplementowane i czołgi zostaną spolonizowane” – dodał.

Obopólna korzyść?

Minister Obrony Republiki Korei, Sung Il mówił na temat podobieństw łączących Polskę z Koreą Południową, o obopólnych korzyściach wynikających ze współpracy obu państw, a także o powodach, dla których Seul zdecydował się na rozwój własnego przemysłu zbrojeniowego.

„Chodziło nam o stworzenie własnych zdolności do produkcji uzbrojenia, aby móc odpowiedzieć na zagrożenia ze strony naszych sąsiadów. W podobnej sytuacji jest obecnie Polska”- mówił.

„Korea skorzysta z inwestycji i transferu technologii do Polski, gdyż Polska stanie się europejskim hubem produkującym te systemy i utrzymującym je. Korea zyska rezerwy strategiczne w Europie, a beneficjentem będzie też koreański przemysł” – kontynuował.

W podobnym tonie wypowiadał się gen. broni Dariusz Łukowski, Zastępca Szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego.

„Z Koreą mamy więcej podobieństw, niż różnic. Więcej nas łączy, niż dzieli. Mamy podobną percepcję zagrożenia. Bardzo istotne jest strategiczne podejście do tej współpracy” – stwierdził.

„Celem współpracy z Koreą jest przeniesienie nie tyko serwisowania do Polski, ale też produkcji” – dodał, zwracając uwagę na presję czasu, o której coraz częściej wspominają europejscy przywódcy.

„Koreańskie firmy poszukują polskich partnerów. Spodziewamy się, że K2 i K9 będą produkowane w Polsce w niedługiej przyszłości. Liczymy na długoterminową współpracę” – zauważył Seungjin Oj z Agencji DAPA.

Zaangażowanie polskiego przemysłu

Na bardzo istotną kwestię zwrócił z kolei uwagę Marcin Kubica, Dyrektor Operacyjny Grupy WB, który mówił też o potrzebie „koreanizacji” polskich rozwiązań.

„Systemy AI, systemy bezzałogowe i satelitarne to wyroby, które Grupa WB z powodzeniem wytwarza. Są to systemy battle proven. Jeśli nasza współpraca z Koreą będzie bilateralna, to będzie to najlepsza forma kooperacji. (…) Ze swojej strony deklarujemy otwartość. Koreanizacja polskich systemów niech również zagości w debacie” – dodał.

Bardzo istotny głos w kontekście współpracy polsko-koreańskiej zabrał też Krzysztof Trofiniak, prezes Polskiej Grupy Zbrojeniowej, który opisał zadania stojące przed polskim przemysłem zbrojeniowym.

„Produkcja rakiet do Homara-K będzie wymagała uruchomienia nowej linii produkcyjnej. (…) K2 będzie znacznie większym wyzwaniem, niż uruchomienie produkcji Kraba. To będzie wyzwanie nie tylko dla przemysłu ciężkiego, ale i produkującego elektronikę” - mówił Trofiniak.

Jak może wyglądać produkcja czołgu K2? „Montaż można uruchomić, bazując na podzespołach importowanych z Korei, w ciągu 2-3 lat. Najszybciej trzeba uruchomić zdolności do serwisowania i być może jeden zakład to będzie za mało, patrząc na liczbę czołgów, jakie mają być w Wojsku Polskim” – kontynuował.