- W centrum uwagi
- Wiadomości
MSPO 2018: Jak wzmocnić obronę przeciwpancerną na wschodniej flance? [Debata Defence24.pl]
Wzmocnienie obrony przeciwpancernej państw Europy Środkowo-Wschodniej powinno się odbywać w oparciu o różne platformy i jest szansą dla regionalnej oraz europejskiej współpracy przemysłowej – wynika z dyskusji w trakcie debaty zorganizowanej przez Defence24.pl na MSPO 2018.

MIĘDZYNARODOWY SALON PRZEMYSŁU OBRONNEGO - SERWIS SPECJALNY DEFENCE24.PL
Drugiego dnia XXVI MSPO redakcja Defence24 zorganizowała debatę na temat „Wzmocnienie obrony przeciwpancernej w państwach wschodniej flanki NATO”. W trakcie debaty prelegenci skupili się na poszukiwaniu sposobów wzmocnienia obrony przeciwpancernej w krajach Europy Środkowo-Wschodniej, w tym w ramach współpracy międzynarodowej.
Uczestnikami debaty byli: Prof. Hubert Królikowski z Centrum Analiz Strategicznych KPRM, Gen. bryg. Pil (rez.) Dariusz Wroński, były szef Wojsk Aeromobilnych i Zmotoryzowanych, Prof. Bogdan Zygmunt reprezentujący Wojskową Akademię Techniczną oraz Telesystem-Mesko, Ricardo Ricci, Leonardo Defence Systems Division, Mjr rez. Mariusz Kordowski z Cenzin. Debata była moderowana przez Juliusza Sabaka, redaktora Defence24. Dyskusję otworzył redaktor naczelny Defence24.pl Jędrzej Graf.
Jako wprowadzenie przedstawiono plany modernizacji obrony ppanc. w Polsce, państwach bałtyckich i krajach Grupy V4. Oprócz tego bazę dla analizy sytuacyjnej stanowiły doświadczenia ukraińskich sił zbrojnych w walce z tzw. "separatystami" i siłami rosyjskimi na wschodzie kraju. Zaznaczono jednak, że konflikt ten, prowadzony w sposób ograniczony i hybrydowy nie stanowi optymalnego punktu odniesienia dla działań w Europie Środkowej, podobnie jak jedynie część doświadczeń płynących z Syrii może być przydatna na tym teatrze operacyjnym.
Wśród wniosków z wymiany opinii wybija się przede wszystkim potrzeba zdecydowanego zwiększania nasycenia polskich sił zbrojnych szeroką gamą broni przeciwpancernej. Postulowano też realizację tego procesu etapami oraz budowę narodowych zdolności.
Prof. Hubert Królikowski z Centrum Analiz Strategicznych KPRM mówił, że przy projektowaniu systemu obrony przeciwpancernej należy zwrócić uwagę nie tylko na precyzję działania czy systemy naprowadzania, ale też na cenę, i co za tym idzie – liczbę systemów przeciwpancernych dostępnych do pozyskania. Wśród nich obok systemów broni kierowanej wymienił też np. środki artyleryjskie. Podkreślił, że istotne znaczenie w warunkach Europy Środkowo-Wschodniej ma gęstość obrony przeciwpancernej, biorąc pod uwagę przewagę liczebną potencjalnego przeciwnika.

Gen. bryg. pil. rez. Dariusz Wroński apelował o modernizację istniejących i posiadanych przez Wojsko Polskie platform śmigłowcowych, takich jak Mi-24. W ten sposób można szybko i ograniczonym kosztem wzmocnić zdolności obrony przeciwpancernej w Wojsku Polskim. Zwracał jednocześnie uwagę na doświadczenia z konfliktu ukraińskiego. Wskazują one na konieczność posiadania rozbudowanej obrony przeciwpancernej, obejmującej także śmigłowce zdolne zwalczać cele opancerzone spoza zasięgu przenośnych zestawów przeciwlotniczych.
Prof. Bogdan Zygmunt reprezentujący Wojskową Akademię Techniczną i Telesystem-Mesko mówił o potrzebie rozwijania własnych systemów naprowadzania dla pocisków nowej generacji. Powinny one różnić się od tych posiadanych obecnie w Wojsku Polskim. Obrona przeciwpancerna jest najbardziej efektywna wtedy, gdy złożona jest z pocisków wykorzystujących różne systemy naprowadzania, tak aby utrudnić przeciwdziałanie potencjalnemu przeciwnikowi. Podkreślił, że rozwój własnych zdolności daje też narodową i suwerenną kontrolę nad dalszym rozwojem systemów kierowania. Grupa Mesko prowadzi obecnie zaawansowane prace nad pociskiem kierowanym laserowo, określanym także jako „lekki, polski Hellfire”, o zasięgu 2,5-3 km. Podobny system naprowadzania będzie też użyty w precyzyjnej amunicji artyleryjskiej przeznaczonej do haubic Krab.
Ricardo Ricci z Leonardo Defence Systems mówił o możliwości modernizacji istniejących transporterów Rosomak z wieżami Hitfist poprzez ich wyposażenie w pociski Spike-LR. Projekt integracji jest już w zasadzie gotowy i uwzględnia w szerokim zakresie doświadczenia z programu integracji ppk Spike-LR na podobnych wieżach Hitfist na transporterach Freccia znajdujących się we włoskiej armii. Pojazdy te są w czynnej służbie, zostały także włączone w skład grupy batalionowej NATO na Łotwie, w której uczestniczą polscy czołgiści na PT-91 Twardy. Przedstawiciel Leonardo podkreślił, że pierwszy transporter może zostać zintegrowany w ciągu 6 miesięcy od zamówienia, a cały program dla 300 transporterów potrwa nie więcej niż 3,5 roku od podpisania kontraktu. Leonardo prowadzi też wspólnie ze Słowacją prace w ramach PESCO nad systemem amunicji artyleryjskiej dalekiego zasięgu Vulcano.
Mariusz Kordowski, reprezentujący Cenzin przedstawił propozycję rozwoju obrony przeciwpancernej krajów wschodniej flanki, w trzech etapach, uwzględniając zarówno pilne potrzeby operacyjne, jak i rozwój zdolności przemysłowych oraz współpracę międzynarodową. W pierwszej kolejności powinno to obejmować integrację istniejących platform (śmigłowców, wozów bojowych) z nowymi systemami uzbrojenia. W średnim okresie należy położyć nacisk na wprowadzenie nowych systemów na nowych platformach wraz z transferem technologii (do Polski, ale też Rumunii czy Węgier). W długim terminie natomiast państwa regionu mogą podejmować wspólne projekty rozwojowe, także w ramach europejskich inicjatyw wsparcia obronności. Cenzin oferuje wsparcie na wszystkich tych etapch, od modernizacji posiadanych platform, poprzez wprowadzanie całkowicie nowych wzorów uzbrojenia nowych systemów, do wsparcia wspólnych projektów rozwojowych.
W dyskusji podkreślono znaczenie zwalczania broni pancernej przeciwnika możliwie daleko od własnych pozycji, na przykład z pomocą systemów artylerii dalekiego zasięgu. W takim wypadku konieczne jest jednak dysponowanie odpowiednimi środkami rozpoznania i dowodzenia. Innym istotnym elementem systemów obrony ppanc. są zapory minowe. poszczególne komponenty systemu obrony przeciwpancernej, w tym m.in. czołgi i ppk (ale nie tylko) powinny ze sobą współdziałać.
Prelegenci zgodzili się co do potrzeby zdecydowanego wzmocnienia obrony przeciwpancernej w krajach wschodniej flanki. Z dyskusji wynika też, że powinno się to odbyć za pomocą szeregu wzajemnie powiązanych programów modernizacyjnych. Z kolei budowa obrony przeciwpancernej stanowi szansę dla rozwoju przemysłu, również w ramach współpracy regionalnej i z wykorzystaniem instrumentów europejskich (PESCO, Europejski Fundusz Obronny).
Juliusz Sabak, Andrzej Hładij
MIĘDZYNARODOWY SALON PRZEMYSŁU OBRONNEGO - SERWIS SPECJALNY DEFENCE24.PL
WIDEO: Rakietowe strzelania w Ustce. Patriot, HOMAR, HIMARS