Przemysł Zbrojeniowy
Maroko odbiera we Francji nowy okręt desantowy
Francuska stocznia PIRIOU przekazała Królewskiej Marynarce Wojennej Maroka pięćdziesięciometrową jednostkę desantową LCT (Landing Craft Tank). Okręt został wykonany w ekspresowym tempie, ponieważ kontrakt podpisano w 2015 r.
LCT zbudowano we Francji - w stoczni PIRIOU w Concarneau i tam też 25 lipca br. odbyła się uroczystość podniesienia na nim marokańskiej bandery. Jednostka nazwana „Sidi Ifni” ma pod koniec lipca udać się do swojego macierzystego portu Agadir. W rejsie ma jej towarzyszyć marokański okręt patrolowy OPV 70 „Bir Anzarane”, który również został zbudowany we Francji (w stoczni Raidco Marine w Lorient w 2011 r.).
Kontrakt dotyczący budowy LCT obejmował także szkolenie dwudziestodwuosobowej załogi. Szkolenie to trwało dwa tygodnie i zostało przeprowadzone w pierwszej połowie lipca br. – również w Concarneau.
Francuzi przekazali marokańskim siłom morskim okręt o długości 49,9 m, szerokości 11 m i wyporności 300 t. Jest to jednostka opracowana na bazie wersji cywilnej, której kilka sztuk zostało już zbudowanych przez PIRIOU. Okręt ma pokład ładunkowy o powierzchni 200 m2. Można na nim transportować pojazdy (w tym czołgi) oraz ładunki na paletach lub w kontenerach. W załadunku pomagają dwa dźwigi (o długości ramienia 10,1 m i udźwigu 3,3 t.) oraz dziobowe wrota. Wrota te pozwalają na wyładunek przewożonych pojazdów zarówno na plaży, jak i bezpośrednio na nabrzeżu.
Specjalną nowością wprowadzoną na potrzeby Maroka jest zdolność okrętu LCT do przewożenia i produkowania wody słodkiej. Może być ona później przekazana na ląd za pomocą wewnętrznej sieci dystrybucyjnej.
Okręt ma możliwość przechowywania w sumie 105 m3 wody słodkiej, którą magazynuje się w 6 zbiornikach (każdy o pojemności 11,7 m3) oraz dwóch pojemnikach ładunkowych o łącznej pojemności 35 m3. Natomiast przerabianie wody słonej na słodką odbywa się w specjalnym kontenerze wyposażonym w aparaturę wykorzystującą zjawisko osmozy. Pozwala ona na wytworzenie 100 m3 wody na dobę.
Okręt ma autonomiczność 7 dni i zasięg 1500 Mm jednak tylko przy dobrych warunkach pogodowych (przy maksymalnym stanie morza 2) oraz pełnym zapasie paliwa i wody. Napęd stanowią dwa silniki o mocy 2x492 kW, które pozwalają na pływanie z maksymalną prędkością 10 w.
Budowa okrętu desantowego LCT nie jest jedynym kontraktem realizowanym przez PIRIOU dla marokańskiej marynarki wojennej. Stocznia ta realizuje bowiem już remont okrętu patrolowego OPV 64 „Rais Bargach”, a w czerwcu 2016 r. zawarła umowę na budowę wielozadaniowego okrętu oceano-hydrograficznego BHO2M (Bâtiment Hydro-Océanographique Multi-Missions) o długości 72 m.
Jednostka ta ma zostać przekazana Maroku w połowie 2018 r. Będzie ona zbudowana na bazie wielozadaniowego okrętu patrolowego B2M (Bâtiments Multi-Missions), który jest obecnie kończony w Concarneau dla francuskiej marynarki wojennej (w ramach konsorcjum Kership, do którego należy koncern DCNS).
