Reklama

Technologie

AS 2021: Ukraiński Sokół-300 w konfiguracji docelowej?

Bezzałogowiec Sokił-300. Pod skrzydłem pociski Barier-W a poniżej stacja radiolokacyjna firmy Radionix.Fot. J.Sabak
Bezzałogowiec Sokił-300. Pod skrzydłem pociski Barier-W a poniżej stacja radiolokacyjna firmy Radionix.Fot. J.Sabak

Ukraiński bezzałogowiec rozpoznawczo-uderzeniowy „Sokił-300” jest prezentowany podczas kijowskiej wystawy przemysłu obronnego Arms and Security 2021 w konfiguracji, którą należy uznać za docelową dla tej konstrukcji. Maszyna będzie mogła przenosić do 300 kg uzbrojenia lub wyposażenia specjalnego. Pod skrzydłami maszyny umieszczono 4 wyrzutnie pocisków kierowanych Barier-W a pod kadłubem umieszczono alternatywny ładunek – zasobniki do walki radioelektronicznej firmy Radionix.

Projekt i całość prac realizowane są przez spółkę Łucz, znaną znacznie lepiej z produkcji systemów rakietowych Neptun czy Wilcha. Pierwsza prezentacja maszyny, która swoją premierę miała mieć na odwołanej wystawie Arms and Security 2020, odbyła się w listopadzie ubiegłego roku w zakładach  „WIZAR” w podkijowskim Wiszniewie. Wówczas rozważano kilka opcjonalnych wariantów, podając różne osiągi zależne od zastosowanej jednostki napędowej.

Jak wynika z danych, które opublikowano podczas Arms and Security 2021, maszyna nie otrzyma ukraińskiego silnika firmy Motor Sicz ale popularną jednostkę napedową Rotax 914 z turbodoładowaniem. Oznacza to większy zasięg i długotrwałość lotu kosztem pułapu i prędkości. W tej konfiguracji Sokił-300 może pozostawać w powietrzu 26 godzin osiągając prędkość maksymalną około 210 km/h. Zasięg systemu sterowania dla wersji standardowej to 150 km, natomiast 300 km przy zastosowaniu retransmitera lub masztu o zwiększonej wysokości. Jako stanowisko kierowania tymi maszynami może posłużyć zmodyfikowany pojazd dowodzenia systemu rakietowego RK-360 Neptun.

Masa startowa maszyny wyniesie 1130 kg, z czego ładunek użyteczny to 300 kg. Długość kadłuba to 8,57 m, natomiast rozpiętość skrzydeł wynosi 14 m. Zastosowano klasyczny układ ze śmigłem pchającym, usterzeniem motylkowym i prostymi skrzydłami. W przedniej części kadłuba, w specjalnej owiewce znalazło się miejsce dla stacji radiolokacyjnej z syntetyczną aperturą firmy Radionix, który zapewnia zarówno możliwość rozpoznania jak też nawigacji w oparciu o rzeźbę terenu w każdych warunkach. Pod kadłubem umieszczona jest ukraińska głowica optoelektroniczna OPSN-I, stosowana również w ucyfrowionej i uzbrojonej w pociski kierowane wersji śmigłowca Mi-8MSB-W oraz w zmodernizowanym systemie rakietowym Szturm-S.

Uzbrojenie może obejmować pociski kierowane Barier-W a w przyszłości również modułowe RK-10 o znacznie większym zasięgu. Alternatywna konfiguracja to zasobniki rozpoznawcze lub służące walce radioelektronicznej. Oba rozwiązania proponuje firma Radionix. Dwa zasobniki zaprezentowano pod maszyną z podwieszonymi zasobnikami ppk Barier.

Reklama
Reklama

Reklama

Komentarze (1)

  1. Darek S.

    Tak dzięki MON nasza jedna z nielicznych firm na poziomie, nie zrobiła dla nas jeszcze czegoś takiego.

Reklama