Tureckie S-400 z rakietami nowej generacji

Zdjęcie żołnierzy tureckich stojących na tle dwóch wyrzutni 51P6A systemu S-400 pochodzi najprawdopodobniej z poligonu w rejonie Sinop na tureckim wybrzeżu Morza Czarnego. Jak informowały 6 października 2020 tureckie media, jedna z dwóch baterii S-400 ma na tamtejszym poligonie odbywać pierwsze ćwiczenia bojowe, obejmujące również ostre strzelania. Typowo propagandowe zdjęcie z tego wydarzenia, przedstawiające szpaler żołnierzy na tle wyrzutni, nie wzbudziłoby większego zainteresowania gdyby nie konfiguracja pojazdów.

Na zdjęciu widoczne są dwa pojazdy-wyrzutnie 51P6A na podwoziu MZKT-7930. Stojący po lewej jest standardowo uzbrojony w 4 kontenery pocisków 48N6E2 naprowadzanych półaktywnie. Widoczna po prawej stronie wyrzutnia oprócz dwóch pocisków 48N6E2 wyposażona jest również w moduł czterech znacznie mniejszych kontenerów startowych dla pocisków 9M96E lub 9M96E2 z aktywnym naprowadzaniem radiolokacyjnym.

Oznacza to, że Turcja nie tylko pozyskała system S-400 w najnowszej konfiguracji, typowej dla jednostek rosyjskich, ale również stała się pierwszym zagranicznym użytkownikiem pocisków 9M96E2. Rakiety tego typu wraz ze znacznie lżejszymi 9M100 stanowią podstawowe uzbrojenie wprowadzonego do służby w grudniu 2019 roku systemu S-350 Witjaź.

Pociski 9M96E1 posiadają aktywne naprowadzanie radiolokacyjne i mają zasięg 60 km (wysokość rażenia celów aerodynamicznych od 10 metrów do 20 km). Pociski 9M96E2 mają podobne parametry, natomiast ich zasięg to 120 km a skuteczny pułap sięga 30 km. Dzięki zastosowaniu aktywnego naprowadzania radarowego i wyższej manewrowości niż 48N6E2 ich wykorzystanie znacznie podnosi skuteczność zwalczania celów o wysokiej manewrowości lecących na niskim pułapie.