Amerykański program Long Range Cannon - armata dalekiego zasięgu

Udana próba ogniowa, przeprowadzona 19 września na poligonie Yuma oznacza, że program szybkiego wprowadzenia do jednostek aeromobilnych haubic o zwiększonym zasięgu jest o krok bliżej udanego końca. Zmodyfikowany sprzęt ma trafić do armijnych brygadowych zmechanizowanych zespołów bojowych piechoty i do oddziałów ekspedycyjnych Korpusu Piechoty Morskiej. Prowadzony jest także drugi program tego rodzaju, tamten jednak skupiony jest na wyposażeniu przeznaczonym dla oddziałów pancernych.

W ramach programu prowadzone są badania związane z wprowadzaniem zmian i modyfikacji do wykorzystywanego uzbrojenia i amunicji. Początki działań sięgają projektu Extended Range M777, w ramach którego haubica M777 otrzymała dłuższą lufę, z czym związane były jedynie minimalne przeróbki pozostałych elementów broni. Obecnie program skupia się na efektywnym połączeniu tak zmodyfikowanej haubicy z radarem śledzącym pocisk w locie, urządzeniami rozpoznawczymi i szeregiem rodzajów zaawansowanych pocisków.

Podczas próby przeprowadzonej 19 września wykorzystano nowy "superładunek" miotający, za pomocą którego osiągnięto dwukrotnie większy zasięg strzału przy użyciu obecnie wykorzystywanego, klasycznego pocisku odłamkowo-burzącego.

Armia ma nadzieję, że połączenie wszystkich tych elementów pozwoli na wprowadzenie w szybkim czasie rozwiązania likwidującego jedną z luk amerykańskich sił zbrojnych - brak mobilnej artylerii dalekiego zasięgu. W międzyczasie trwają, oczywiście, prace nad skonstruowaniem nowej broni, dysponującej lepszymi możliwościami.

Zgodnie z harmonogramem pierwsze jednostki wyposażone w zmodyfikowane wersje haubicy M777 mają osiągnąć gotowość w roku fiskalnym 2020.