A-7 Corsair II przechodzą do lamusa

Grecja pozostawała ostatnim na świecie użytkownikiem samolotów A-7 Corsair II od 1999 roku, gdy maszyny tego typu wycofała Portugalia. Ostatnią grecką jednostką wyposażoną w te samoloty był 336 dywizjon 116 skrzydła myśliwskiego stacjonujący w bazie Araxos. Obecnie na wyposażeniu jednostki pozostały już tylko myśliwce F-16C/D Block 52. Ceremonia zakończenia służby przez A-7 odbyła się 17 października 2014 roku i uczestniczył w niej m.in. minister obrony Grecji Dimitris Avramopoulos. W lipcu b.r. greckie Corsairy II wzięły udział w swoich ostatnich ćwiczeniach bojowych na poligonie koło Larisy.  

Greckie Siły Powietrzne kupiły 60 jednomiejscowych A-7H i 5 szkolno-bojowych, dwumiejscowych TA-7H w latach 1975 – 1980. Kolejna partia używanych samolotów tego typu została pozyskana przez Greków w latach 1993-1994. 50 jednomiejscowych A-7E i 18 dwumiejscowych TA-7C pochodziło od US Navy, która wycofała te samoloty. To właśnie maszyny typu A-7E i TA-7C były najdłużej używanymi Corsairami II na świecie.  

Ling-Temco-Vought A-7 Corsair II był amerykańskim, poddźwiękowym samolotem szturmowym bazującym na skróconym płatowcu maszyny F-8 Crusader.  A-7 oblatano po raz pierwszy 26 września 1965, wprowadzono go do służby w 1967 roku, a jego produkcja seryjna trwała, aż do 1984 roku. Wyprodukowano 1569 maszyn wszystkich wersji, które trafiły głównie na wyposażenia amerykańskich sił zbrojnych. Samoloty były używane zarówno przez US Navy jako myśliwce operujące z pokładów lotniskowców, jak i przez US Air Force. Wzięły udział  w kolejnych wojnach toczonych przez USA od lat 70.  do początku lat 90. XX wieku. US Air Force wykonały na A-7 nad Wietnamem prawie 13 tys. misji bojowych tracąc tylko 6 samolotów, co było najlepszym rezultatem spośród wszystkich maszyn biorących udział w wojnie. Corsairy II wspierały następnie amerykańską inwazję na Grenadę w październiku 1983 roku, brały udział w nalotach na pozycję syryjskie w Libanie w grudniu 1983 roku, w atakach na Libię 1986 roku i wreszcie w operacji „Pustynna Burza” przeciwko Irakowi na początku 1991 roku. Po tej wojnie samoloty sukcesywnie zaczęto wycofywać ze służby w amerykańskich siłach zbrojnych. W maju 1991 roku F/A-18 Hornet całkowicie zastępiły Corsairy II US Navy, a do końca 1993 roku podobny los spotkał maszyny używane przez dywizjony Air National Guard, które przezbrojono na F-16.

Poza Grecją A-7 wyeksportowano także do Portugalii, która w latach 1981-1999 używała, w sumie 49 samolotów A-7P i TA-7P. Trzecim odbiorcą zagranicznym tych maszyn była Królewska Tajska Marynarka Wojenna, która w 1995 roku otrzymała 18 eks-amerykańskich A-7E i TA-7C. Tajowie wycofali swoje A-7 ze służby najprawdopodobniej w 2007 roku. Maszyny greckie, portugalskie oraz tajskie nigdy nie wzięły udziału w działaniach wojennych.

Obecnie jedyną szansą zobaczenia A-7 Corsair II pozostaję już tylko wizyta w muzeum. Na świecie zachowało się kilkadziesiąt egzemplarzy, głównie w USA. Warto wspomnieć, że jeden eks-portugalski A-7P można podziwiać w Polsce na terenie Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie. 

Andrzej Hładij