Rosyjski system przeciwbalistyczny w Kaliningradzie

Według założeń rosyjskiej armii, obecne w obwodzie Kaliningradzkim siły mają za zadanie zapewnienie obrony powietrznej i przeciwrakietowej nie tylko systemów militarnych, ale też infrastruktury krytycznej i obiektów cywilnych. Zestawy S-300V4 są w stanie wykrywać wrogie cele na dystansie do 400 km co ma znacząco wzmocnić system ochrony jednostek wojskowych stacjonujących na tym obszarze.

Od obecnego roku poszczególne pułki wchodzące w skład 44 Dywizji Obrony Przeciwlotniczej Floty Bałtyckiej zaczęły przyjmować na wyposażenie systemy S-300V4 a ich personel odbywa intensywne szkolenia z zasad użycia i eksploatacji nowej broni.

Według rosyjskich ekspertów cytowanych przez TASS ten nowy system jest często mylony z systemem S-300PM (SA-10 Grumble) czy wersją S-300 PMU, ale zasadniczym przeznaczeniem tego pierwszego jest obrona wojsk, gdy te ostatnie służą do obrony obiektów militarnych czy innej kluczowej infrastruktury.

Jest to system o zwiększonej mobilności taktycznej, wersja rozwojowa S-300V3. W jego skład wchodzą dwa rodzaje rakiet – średniego (do 150 km) i dalekiego zasięgu (do 250 km i wysokości zwalczanych celów 30 km z prędkością lotu dochodzącą do 9 000 km/h). Kompletny rakietowy wóz bojowy przenosi cztery pojemniki rakiet średniego zasięgu lub dwa dalekiego z umieszczonymi na nich na wysokim maszcie radiolokatorami. W skład systemu wchodzi jeszcze stacja radiolokacyjna wykrywania ze skanowaniem fazowym. Jest on także wyposażony w nowoczesne, cyfrowe systemy sterowania a zastosowany w nim system radiolokacyjny ma większą czułość i szybkość reakcji (wzrost skuteczność do poprzednika na poziomie 1,5÷2,5 razy). System ma możliwość jednoczesnego zwalczania 24 celów lotniczych lub 16 celów balistycznych w różnych kombinacjach.

Pierwsza brygada wyposażona w S-300V4 w Rosji osiągnęła gotowość operacyjną w 2014 roku natomiast pełny zestaw zastosowanego w nim uzbrojenia uzyskano w 2015 roku.

Według rosyjskich wojskowych system ten jest wysoko skuteczny także w zwalczaniu celów balistycznych o zasięgu do 2500 km.

Sama 44 dywizja została utworzona dniu 1 grudnia 2014 roku i obecnie składa się ze 183 i 1543 pułku rakiet oraz 81 pułku radiowo-technicznego.

Pomimo nałożonych sankcji gospodarczych, niskich cen surowców energetycznych na rynkach światowych oraz obniżenia planowanego budżetu obronnego, Rosjanie konsekwentnie realizują proces wzmocnienia swoich sił. Niezależnie od panujących opinii o skuteczność rosyjskich systemów obrony przeciwlotniczej należy się z nimi liczyć, podobnie jak z coraz bardziej zmilitaryzowanym a graniczącym z naszym krajem Obwodem Kaliningradzkim.

Rosjanie konsekwentnie budują warstwową obronę przeciwlotniczą/przeciwrakietową różnego zasięgu, wzajemnie się uzupełniającą w tym z innymi systemami walki.